Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται την προληπτική συντήρηση και τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των υδραυλικών τους συστημάτων, το μόνο που λαμβάνουν υπόψη είναι η τακτική αλλαγή φίλτρων και ο έλεγχος της στάθμης λαδιού. Όταν ένα μηχάνημα παρουσιάζει βλάβη, συχνά υπάρχουν λίγες πληροφορίες σχετικά με το σύστημα που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αντιμετώπιση προβλημάτων. Ωστόσο, θα πρέπει να εκτελούνται κατάλληλοι έλεγχοι αξιοπιστίας υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας του συστήματος. Αυτοί οι έλεγχοι είναι κρίσιμοι για την πρόληψη βλαβών του εξοπλισμού και χρόνου διακοπής λειτουργίας.
Τα περισσότερα συγκροτήματα υδραυλικών φίλτρων διαθέτουν βαλβίδες ελέγχου παράκαμψης για την αποτροπή της απόφραξης των στοιχείων από ρύπους. Η βαλβίδα ανοίγει κάθε φορά που η διαφορά πίεσης στο φίλτρο φτάνει την ονομαστική τιμή του ελατηρίου της βαλβίδας (συνήθως 25 έως 90 psi, ανάλογα με το σχεδιασμό του φίλτρου). Όταν αυτές οι βαλβίδες παρουσιάζουν βλάβη, συχνά παρουσιάζουν βλάβη στο άνοιγμα λόγω μόλυνσης ή μηχανικής βλάβης. Σε αυτήν την περίπτωση, το λάδι θα ρέει γύρω από το στοιχείο φίλτρου χωρίς να φιλτράρεται. Αυτό θα οδηγήσει σε πρόωρη βλάβη των επόμενων εξαρτημάτων.
Σε πολλές περιπτώσεις, η βαλβίδα μπορεί να αφαιρεθεί από το σώμα και να ελεγχθεί για φθορά και μόλυνση. Ανατρέξτε στην τεκμηρίωση του κατασκευαστή του φίλτρου για τη συγκεκριμένη θέση αυτής της βαλβίδας, καθώς και για τις κατάλληλες διαδικασίες αφαίρεσης και επιθεώρησης. Αυτή η βαλβίδα πρέπει να ελέγχεται τακτικά κατά τη συντήρηση του συγκροτήματος φίλτρου.
Οι διαρροές είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στα υδραυλικά συστήματα. Η σωστή συναρμολόγηση των σωλήνων και η αντικατάσταση των ελαττωματικών σωλήνων είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για τη μείωση των διαρροών και την αποφυγή περιττών διακοπών λειτουργίας. Οι εύκαμπτοι σωλήνες πρέπει να ελέγχονται τακτικά για διαρροές και ζημιές. Οι εύκαμπτοι σωλήνες με φθαρμένα εξωτερικά περιβλήματα ή διαρροές στα άκρα πρέπει να αντικαθίστανται το συντομότερο δυνατό. Οι «φουσκάλες» στον εύκαμπτο σωλήνα υποδηλώνουν πρόβλημα με το εσωτερικό περίβλημα του σωλήνα, επιτρέποντας στο λάδι να διαπεράσει το μεταλλικό πλέγμα και να συσσωρευτεί κάτω από το εξωτερικό περίβλημα.
Εάν είναι δυνατόν, το μήκος του σωλήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1,2 έως 1,8 μέτρα. Το υπερβολικό μήκος του σωλήνα αυξάνει την πιθανότητα τριβής του με άλλους σωλήνες, πεζοδρόμια ή δοκούς. Αυτό θα οδηγήσει σε πρόωρη αστοχία του σωλήνα. Επιπλέον, ο σωλήνας μπορεί να απορροφήσει μέρος των κραδασμών όταν εμφανίζονται υπερτάσεις πίεσης στο σύστημα. Σε αυτήν την περίπτωση, το μήκος του σωλήνα μπορεί να αλλάξει ελαφρώς. Ο σωλήνας πρέπει να είναι αρκετά μακρύς ώστε να λυγίζει ελαφρώς για να απορροφά τους κραδασμούς.
Εάν είναι δυνατόν, οι σωλήνες θα πρέπει να δρομολογούνται έτσι ώστε να μην τρίβονται μεταξύ τους. Αυτό θα αποτρέψει την πρόωρη αστοχία του εξωτερικού περιβλήματος του σωλήνα. Εάν ο σωλήνας δεν μπορεί να δρομολογηθεί για να αποφευχθεί η τριβή, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα προστατευτικό κάλυμμα. Διατίθενται στο εμπόριο διάφοροι τύποι σωλήνων για αυτόν τον σκοπό. Μπορούν επίσης να κατασκευαστούν μανίκια κόβοντας έναν παλιό σωλήνα στο επιθυμητό μήκος και κόβοντάς τον κατά μήκος. Το μανίκι μπορεί να τοποθετηθεί πάνω από το σημείο τριβής του σωλήνα. Θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιούνται πλαστικοί σύνδεσμοι για τη στερέωση των σωλήνων. Αυτό αποτρέπει τη σχετική κίνηση του σωλήνα στα σημεία τριβής.
Πρέπει να χρησιμοποιούνται κατάλληλοι σφιγκτήρες υδραυλικών σωλήνων. Οι υδραυλικές γραμμές γενικά δεν επιτρέπουν τη χρήση σφιγκτήρων σωλήνων λόγω των κραδασμών και των υπερτάσεων πίεσης που είναι εγγενείς στα υδραυλικά συστήματα. Οι σφιγκτήρες πρέπει να ελέγχονται τακτικά για να διασφαλίζεται ότι οι βίδες στερέωσης είναι χαλαρές. Οι κατεστραμμένοι σφιγκτήρες πρέπει να αντικαθίστανται. Επιπλέον, οι σφιγκτήρες πρέπει να τοποθετούνται σωστά. Ένας καλός εμπειρικός κανόνας είναι να τοποθετείτε τους σφιγκτήρες σε απόσταση περίπου 1,5 έως 20 μέτρων μεταξύ τους και εντός 6 ιντσών από το σημείο που τελειώνει ο σωλήνας.
Το καπάκι εξαερισμού είναι ένα από τα πιο παραβλεπόμενα μέρη του υδραυλικού σας συστήματος, αλλά να θυμάστε ότι το καπάκι εξαερισμού είναι ένα φίλτρο. Καθώς ο κύλινδρος εκτείνεται και μαζεύεται και η στάθμη στη δεξαμενή αλλάζει, το καπάκι εξαερισμού (φίλτρο) είναι η πρώτη γραμμή άμυνας κατά της μόλυνσης. Για να αποτρέψετε την είσοδο ρύπων στη δεξαμενή από έξω, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε ένα φίλτρο αναπνοής με κατάλληλη βαθμολογία micron.
Ορισμένοι κατασκευαστές προσφέρουν αναπνευστικά φίλτρα 3 μικρών που χρησιμοποιούν επίσης ένα αφυγραντικό υλικό για την απομάκρυνση της υγρασίας από τον αέρα. Το αφυγραντικό αλλάζει χρώμα όταν βραχεί. Η τακτική αντικατάσταση αυτών των εξαρτημάτων του φίλτρου θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη.
Η ισχύς που απαιτείται για την κίνηση μιας υδραυλικής αντλίας εξαρτάται από την πίεση και τη ροή στο σύστημα. Καθώς η αντλία φθείρεται, η εσωτερική παράκαμψη αυξάνεται λόγω της αυξημένης εσωτερικής απόστασης. Αυτό οδηγεί σε μείωση της απόδοσης της αντλίας.
Καθώς η ροή που παρέχεται από την αντλία στο σύστημα μειώνεται, η ισχύς που απαιτείται για την κίνηση της αντλίας μειώνεται αναλογικά. Κατά συνέπεια, η κατανάλωση ρεύματος του κινητήρα θα μειωθεί. Εάν το σύστημα είναι σχετικά καινούργιο, η κατανάλωση ρεύματος θα πρέπει να καταγράφεται για να καθοριστεί μια γραμμή βάσης.
Καθώς τα εξαρτήματα του συστήματος φθείρονται, το εσωτερικό διάκενο αυξάνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα περισσότερους κύκλους. Κάθε φορά που συμβαίνει αυτή η παράκαμψη, παράγεται θερμότητα. Αυτή η θερμότητα δεν επιτελεί καμία χρήσιμη εργασία στο σύστημα, επομένως σπαταλιέται ενέργεια. Αυτή η λύση μπορεί να ανιχνευθεί χρησιμοποιώντας μια υπέρυθρη κάμερα ή άλλου τύπου συσκευή θερμικής ανίχνευσης.
Να θυμάστε ότι παράγεται θερμότητα κάθε φορά που υπάρχει πτώση της πίεσης, επομένως υπάρχει πάντα τοπική θερμότητα σε οποιαδήποτε συσκευή ανίχνευσης ροής, όπως ένας ελεγκτής ροής ή μια αναλογική βαλβίδα. Ο τακτικός έλεγχος της θερμοκρασίας λαδιού στην είσοδο και την έξοδο του εναλλάκτη θερμότητας θα σας δώσει μια ιδέα για τη συνολική απόδοση του εναλλάκτη θερμότητας.
Οι ηχοελέγχοι θα πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικά, ειδικά στις υδραυλικές αντλίες. Η σπηλαίωση συμβαίνει όταν η αντλία δεν μπορεί να διοχετεύσει την απαιτούμενη συνολική ποσότητα λαδιού στη θύρα αναρρόφησης. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ένα παρατεταμένο, διαπεραστικό ουρλιαχτό. Εάν δεν διορθωθεί, η απόδοση της αντλίας θα μειωθεί μέχρι να παρουσιάσει βλάβη.
Η πιο συνηθισμένη αιτία σπηλαίωσης είναι ένα φραγμένο φίλτρο αναρρόφησης. Μπορεί επίσης να προκληθεί από το πολύ υψηλό ιξώδες λαδιού (χαμηλές θερμοκρασίες) ή από την πολύ υψηλή ταχύτητα του κινητήρα ανά λεπτό (RPM). Αερισμός συμβαίνει κάθε φορά που εισέρχεται εξωτερικός αέρας στη θύρα αναρρόφησης της αντλίας. Ο ήχος θα είναι πιο ασταθής. Οι αιτίες αερισμού μπορεί να περιλαμβάνουν διαρροή στη γραμμή αναρρόφησης, χαμηλά επίπεδα υγρού ή κακή στεγανοποίηση άξονα σε μια μη ρυθμιζόμενη αντλία.
Οι έλεγχοι πίεσης θα πρέπει να πραγματοποιούνται τακτικά. Αυτό θα υποδεικνύει την κατάσταση διαφόρων εξαρτημάτων του συστήματος, όπως η μπαταρία και διάφορες βαλβίδες ελέγχου πίεσης. Εάν η πίεση μειωθεί περισσότερο από 200 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα (PSI) όταν κινείται ο ενεργοποιητής, αυτό μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα. Όταν το σύστημα λειτουργεί κανονικά, αυτές οι πιέσεις θα πρέπει να καταγράφονται για να καθοριστεί μια γραμμή βάσης.
Ώρα δημοσίευσης: 05 Ιανουαρίου 2024